Na de vele pups die ik al had opgevoed kwam in 2016 mijn Australian Shepherd-pup Sen bij mij in huis. Mijn droom werd werkelijkheid. Ik had het al zo lang in gedachte en ze was zo gewenst. Ik had al 20 jaar Border Collies in huis. Ik was bekend met het werkkarakter dat een Australian Shepherd ook zou hebben. Ik las me vooraf goed in, ging op zoek naar een fokker die met gezonde honden fokte en ik was zielsgelukkig toen ik haar uiteindelijk mee naar huis mocht nemen.
Maar het liep helaas helemaal anders……mijn lieve wollige pupje veranderde na 7-8 maanden in een onbehouwen wervelwind. Ze maakte veel kapot, werd erg verbaal en blafte als ik niet thuis was. Ze belaagde mijn andere honden in huis en op straat stond ze luid blaffend op haar achterpoten als er een andere hond aankwam. In het bos rende ze veel te veel meters bij mij vandaan en vloog achter paard-en-ruiters aan. Op een gegeven moment was ik haar zelfs een keer een kwartier kwijt. Ik was totaal overrompeld door dit gedrag en was ten einde raad…..dit gedrag had ik bij al mijn andere 13 honden nog nooit meegemaakt.
En daar stond ik, met al mijn kennis, kunde en ervaring, maar blijkbaar niet in staat om deze hond te händelen.
Ik ging op zoek naar oplossingen
Ik ging te rade bij bevriende hondencollega’s. Ik mocht meedoen in hun lessen, en kreeg veel adviezen. En ik volgde met Sen allerlei cursussen. En las veel literatuur over puberteit bij honden. Maar met al deze adviezen kon ik helaas te weinig. Want hoe hard ik ook mijn best deed, het werkte niet in de praktijk….
Intussen stond mijn hele leven compleet op zijn kop….mijn andere honden waren bang van haar, ik kon niet meer ontspannen over straat lopen en ik lag nachten huilend in bed over deze hond. En ik bedacht me zelfs dat het beter zou zijn om haar te gaan herplaatsen.
Pubergedrag bij honden wordt vaak erg onderschat.
Op veel hondenscholen bleek er te weinig gerichte aandacht voor dit gedrag te zijn en werd mij gezegd: ‘het komt vanzelf goed’ of “houd vol!’. Toch zat ik in deze fase van mijn hond met mijn handen in het haar. En redde ik het helemaal niet met deze adviezen. Ik realiseerde me dat het niet zo gek was dat veel honden in deze leeftijdsfase herplaatst worden.
Met de opvoeding van Sen heb ik me flink moeten herpakken, en ben in mijn kennis-en kunde-bagage gaan zoeken naar de goede aanpak. En die heb ik gelukkig gevonden.
Ik vond alle nodige tools om haar te gaan begeleiden. Met Sen is het gelukkig goed gekomen. Ze is uitgegroeid tot een lieve, stabiele hond die weer los kan in het bos, en komt als ik haar roep, ook als er andere honden zijn. Soms kan ze nog wel eens onstuimig zijn, maar ze kan ook goed in balans en ontspanning zijn.
Ze is zo’n toffe hond geworden. Wat ben ik toch blij met haar!